typ klasycznej szkoły średniej, która pojawiła się we Francji na początku XIX wieku.

szkoła filozoficzna prowadzona przez Arystotelesa, nazywana szkołą perypatetów; od nazwy Lykeion pochodzi termin liceum.

ustalony porządek w klasie.

przedstawienie informacji tekstowej w formie graficznej.

teoretyczne przywiązanie do kilku przynajmniej najważniejszych idei Karola Marksa; najczęściej są to: postrzeganie świata społecznego w kategoriach klas społecznych zdefiniowanych przez związki z procesami ekonomicznymi i procesami produkcji; wiara w istnienie kolejnej po kapitalizmie fazy rozwojowej, która nastąpi w wyniku rewolucji proletariatu; w ekonomii – teoria wartości jako nakładu pracy, przede wszystkim jednak odrzucenie wyzysku, który niesie prywatna kontrola procesów produkcji; praktycznie – działanie na rzecz klas uciskanych i eksploatowanych oraz rewolucji, która ma polepszyć ich sytuację.

według Herbarta uprzednio nabyta wiedza.

odmiana monizmu ontologicznego głosząca, że jedynym istniejącym bytem jest materia, do której sprowadzają się lub której modyfikacjami są wszelkie przejawy rzeczywistości.

kierunek filozoficzny krytyczny wobec wszelkiej metafizyki, a szczególnie religii, ale także wobec poznania właściwego filozofii, teologii i sztuce.

sytuacja, w której status społeczny jednostki zależy od jej udokumentowanych osiągnięć.

zwolennicy pluralizacji edukacji wyższej, akceptujący jednocześnie hierarchię statusu, i to zarówno w ramach systemu uniwersyteckiego, jak i między poszczególnymi sektorami kształcenia.

zwolennicy tradycyjnego sposobu wyłaniania elit społecznych.

dokonanie przewrotu mentalnego w dominującej wizji świata społecznego.