Słownik pojęć
- fenomenografia
rodzaj podejścia fenomenologicznego w badaniach humanistycznych, będącego swoistym studium jakościowo różnych sposobów doświadczania, rozumienia przez osoby rozmaitych zjawisk; procedura badawcza polega na zwróceniu się ku badaniu codziennego oglądu zjawisk oraz ich konceptualizacji; podstawowymi danymi empirycznymi dla badacza są zgromadzone przez niego „potoczne opisy rzeczywistości” osób badanych, które następnie poddaje on interpretacji, by odkryć ich istotę i intencjonalność.
- filantropiści
przyjaciele ludzkości, głosili hasło „oświecenia użytecznego” oraz potrzebę „wychowania naturalnego” (nawiązując do twórczości J.J. Rousseau); propagowali także nauczanie szkolne urozmaicone zabawami, wycieczkami, zajęciami w ogrodzie, ponadto kształtowali w wychowankach potrzebę pielęgnowania zdrowia i rozwoju fizycznego.
- filozofia
wiedza dążąca do poznania istoty, struktury, zasad bytu i myślenia oraz najogólniejszych praw rządzących człowiekiem, społeczeństwem i przyrodą.
- filozofia egzystencjalna
termin używany niekiedy w odróżnieniu od egzystencjalizmu dla oznaczenia jedynie kierunku filozoficznego, podczas gdy pojęcie egzystencjalizmu ma zakres szerszy; niekiedy terminy te są traktowane zamiennie.
- filozofia pozytywna
patrz: pozytywizm.
- filozofia wychowania
subdyscyplina naukowa podejmująca studia nad systemami i poglądami filozoficznymi, których przedmiot stanowią rozważania o wychowaniu.
- filozoficzna szkoła frankfurcka
patrz: teoria krytyczna.
- fiszki samokontrolne
fiszki gwarantujące pełne opanowanie zagadnienia; maksymalny wysiłek wniesiony przez ucznia w rozwiązanie problemu pozwala uzyskać maksymalną ocenę.
- fizjokratyzm
ruch i doktryna jednocześnie, jego twórcą był François Quesnay, który głosił pogląd, że źródłem bogactwa jest przede wszystkim rolnictwo i produkcja rolna, dlatego oświecanie ludu leży w dobrze rozumianym interesie państwa.
- formuła AZTS
zasada stosowana do formułowania celów operacyjnych; A – adresat (kto ma demonstrować dane zachowanie); Z – zadanie stawiane uczniom; T – treść; S – standard wykonania.
- fundamentalizm
stanowisko zakładające, że istnieje odgórnie ustalony ideał, determinujący kształt pożądanego członkostwa w życiu publicznym, a funkcją edukacji jest jego przekazywanie; edukacja jest tu indukowaniem w dziedzictwo zachodniej cywilizacji, które ma opierać się na trwałych, nieinterpretowalnych zasadach.