pochodzące z wolnego wyboru zupełne oddanie się pewnej sprawie lub osobie.

element kultury organizacyjnej szkoły; odnoszą się one do idei i przekonań leżących u podstaw programu i organizacji szkoły; założenia stanowią fundament ideologiczny tej instytucji; bazują one zarówno na uznanych i potocznych koncepcjach kształcenia i oświaty, jak i na wiedzy płynącej z dotychczasowej historii szkoły.

wprowadzona przez mocarstwa zachodnie wobec Niemiec po II wojnie światowej zasada: demilitaryzacji, demokratyzacji, denazyfikacji, decentralizacji, dekartelizacji.

zasada oznaczająca, że dziecko może w każdym okresie swojego życia samo regulować zaspokajanie oraz ujawnianie takich podstawowych potrzeb jak jedzenie, spanie, seksualizm, zachowanie społeczne, zabawy, uczenie się itp.; powinno mieć jedynie ku temu możliwości i wsparcie, by jego indywidualne i społeczne interesy były dostrzegane i stosownie respektowane.

termin wprowadzony przez J.P. Guilforda; oznacza on intelektualne zdolności twórcze, ujawniające się jako zdolności do znajdowania wielu różnych rozwiązań zadania.

zespół skupiający psychologów, pedagogów, socjologów, i amatorów-ochotników pracujących nad sporządzeniem listy tzw. tematów produktywnych.

zwrot, jaki dokonał się w pojmowaniu nauk humanistycznych na przełomie XIX i XX wieku. Według W. Diltheya, który uprawomocnił swoistość tych nauk, zadaniem nauk humanistycznych (rozumianych inaczej jako nauki o duchu lub nauki o ludzkiej duchowości) jest rozumienie.