uporządkowanie celów kształcenia i wychowania w możliwie spójny system.

jeden z głównych systemów chińskiej myśli filozoficznej, zainicjowany przez Lao-cy (VI w. p.n.e.); głosił duchowo-materialną jedność świata, manifestującą się w harmonii wszelkich zjawisk zachodzących w świecie, nazywanej wieloznacznym terminem tao.

rodzaj czynności podejmowanych przez nauczyciela w celu gromadzenia materiału empirycznego, umożliwiającego następnie szacowanie różnych aspektów uczenia się; dobór technik oceniania zależy przede wszystkim od postawionego celu oceniania.

technika, której punkt wyjścia znajduje się w bezpośrednich przeżyciach dzieci, w ich potrzebie komunikacji, w kształceniu przeżyć estetycznych i wyobraźni; tworzone indywidualnie, prezentowane i omawiane na forum teksty są treścią zajęć łączących w sobie edukację językową, artystyczną i światopoglądową.

techniki polegające na zestawianiu najbardziej odległych i nie pasujących do siebie elementów po to, by dostrzec między nimi pewne powiązania (analogie) lub na fantazjowaniu „na pełnym luzie”.

inaczej: TI; zespół środków (czyli urządzeń, takich jak komputery i sieci komputerowe) i narzędzi (w tym oprogramowanie), jak również inne technologie, które służą wszechstronnemu posługiwaniu się informacją.

proces całkowitego podporządkowania technologii informacyjnej własnej aktywności intelektualnej.

pogląd filozoficzno-religijny uznający poza i ponad przyrodą jedynego osobowego Boga, będącego stwórcą świata i rządzącego nim.

każdy przekaz kulturowy, który jest nosicielem znaczeń, mówi coś o świecie.

dyscyplina normatywna dotycząca Boga (bogów), powstająca na gruncie danej religii, podejmująca wykład, interpretację i obronę jej twierdzeń i zasad. Najbardziej rozwinięta jest teologia chrześcijańska, składają się na nią: teologia katolicka, teologia prawosławna, teologia protestancka; różnią się one między sobą koncepcją dogmatyczną, soteriologiczną i koncepcją struktury Kościoła.

teologia zwracająca uwagę na: przejście od studiowania Pisma Świętego i teologii systematycznej do przepowiadania i nauczania religii, praktykowanie życia liturgicznego i sakramentalnego, udzielanie rad w dziedzinie moralnej i duchowej, troskę o ludzi mających szczególne potrzeby (np. o uchodźców, narkomanów, chorych, podeszłych wiekiem i umierających), walkę o sprawiedliwość i pokój, opiekę nad ludźmi w różnym wieku i w różnych sytuacjach życiowych.

w szerokim znaczeniu: uogólnienie dokonane na podstawie naukowej analizy rzeczywistości, zmierzającej do sformułowania o niej empirycznych lub analitycznych twierdzeń; w wąskim znaczeniu: sądy, które w określony sposób odnoszą się do wielu faktów szczegółowych jako ich uzasadnienia lub wyjaśnienia; zbiór uporządkowanych praw lub/i prawidłowości, które stanowią wewnętrznie spójne konstrukcje logiczne.