Słownik pojęć
następne » | ||
- uczenie się
proces nabywania względnie trwałych zmian w szeroko rozumianym zachowaniu (wiadomości, umiejętności, nawyki, postawy), w trakcie bezpośredniego i pośredniego poznawania rzeczywistości (doświadczenia i ćwiczenia).
- uczenie się w organizacji i poprzez nią
suma zespołowego i indywidualnego uczenia się, obejmującego uczniów i dorosłych związanych z placówką; proces ten przebiega na trzech poziomach: indywidualnym, zespołu i organizacji.
- uczenie się z doradcą
typ uczenia się wyrastający z teorii doradztwa psychologicznego; może ono być stosowane w nauczaniu indywidualnym, grupowym, a także w całej klasie, stającej się wówczas opartą na samodyscyplinie społecznością, wspólnotą osób uczących się.
- uczeń
jednostka ucząca się pod kierunkiem innej osoby, uważanej za nauczyciela; w tekście pojmowany jako osoba w całości indywidualna, niepowtarzalna, nauczyciel pomaga mu w rozwoju.
- ukryty program szkolny
program utajony (ang. hidden curriculum); „program” faktycznie oddziałujący na młodzież szkolną, lecz nie poddający się żadnej rejestracji; jego wpływ – dobry lub zły – jest bardzo różny w zależności od poziomu uczniów, od środowiska wychowawczego i od wpływu zaplanowanej pracy wychowawczej szkoły oraz realizacji rzeczywistych programów nauczania; na program utajony składa się wiele czynników, m.in. atmosfera domu i szkoły, opinie rodziców i rówieśników o szkole, wpływ rówieśników, styl pracy znaczących nauczycieli, wpływ szerszego otoczenia społecznego, w tym środków masowego oddziaływania.
- UNESCO
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization; Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury. Wyspecjalizowana agenda ONZ, z siedzibą w Paryżu, założona w 1946 r.
- uniwersalizm
jeden z projektów metateoretycznego podejścia do nauk o wychowaniu, będący próbą ich metodologicznej integracji, zbudowania ich metodologicznej lub/i epistemologicznej jedności.
- uniwersalizm (uniwersum)
(łac. universalis – powszechny, ogólny); oznacza tendencję do upowszechnienia jakiegoś poglądu, bądź do jakichś zachowań; w filozofii świadczy o supremacji całości nad jej częściami oraz ogółu nad jednostką.
- uniwersalizm religijny
odmiana kulturowego uniwersalizmu wartości, zasadzająca się na przekonaniu o niekwestionowanym charakterze wartości chrześcijańskich.
- uniwersalna filozofia życia
filozofia, której zasadniczą cechą jest rezygnacja z apriorycznych, negatywnych osądów badanych (porównywanych) teorii wychowania.
- uniwersytety typu francuskiego
uczelnie, które wzięły początek w reformach napoleońskich, miały one charakter wyższych szkół specjalistycznych, zawodowych, kształcących dla państwa urzędników, lekarzy, nauczycieli itd. Ich zadaniem nie było prowadzenie badań naukowych.
- uniwersytety typu niemieckiego
uczelnie ukształtowane na następujących zasadach: wolności głoszenia z katedry uniwersyteckiej przekonań naukowych profesora, traktowania uniwersytetu jako instytucji badawczej a zarazem szkoły najwyższej. Oparte na tych zasadach uniwersytety miały za zadanie: rozwijać badania naukowe i pielęgnować atmosferę twórczości naukowej, kształcić uczonych, kształcić na najwyższym poziomie fachowców potrzebnych w rozmaitych dziedzinach gospodarki i kultury narodowej.
następne » |