Słownik pojęć
następne » | ||
- nagrania audio i video oraz fotografie
technika gromadzenia materiału do oceny uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych czy też pogłębionego oceniania pewnych aspektów pracy, polegająca na nagraniu form aktywności uczniów.
- naturalizm
kierunek w filozofii dążący do wyjaśnienia rzeczywistości przyczynami naturalnymi, tłumaczący całość zjawisk zachodzących w świecie działaniami praw przyrody.
- naturalizm
koncepcja wychowania, zwana też natywizmem, pajdocentryzmem lub teorią swobodnego wychowania, polegająca na utożsamianiu procesu wychowania jednostki z dostosowaniem się wychowawcy do toku jej naturalnego, spontanicznego rozwoju. Najskrajniej naturalizm pedagogiczny pojmowali twórcy swobodnego wychowania: J.J. Rousseau i L. Tołstoj, którzy głosili hasła negatywnego wychowania, czyli rezygnacji z oddziaływania pedagogicznego i pozostawienia dzieciom pełnej swobody. Mniej skrajni przedstawiciele, np. J.A. Komeński czy J.H. Pestalozzi, zakładali, że skuteczność działalności wychowawczo-dydaktycznej wzrasta w miarę jak nawiązuje się do „natury” dziecka i postępuje w sposób zgodny z prawami natury.
- nauczanie
proces kierowania uczeniem się uczniów w toku planowej pracy nauczyciela z uczniami.
- nauczanie bezpośrednie
nauczanie oparte na pokazie i ćwiczeniach w wykonywaniu określonej czynności.
- nauczanie całościowe
inaczej nauczanie globalne, łączne. Kierunek dydaktyczny traktujący treści i metody pracy w klasach początkowych jako określone całości tematyczne, które obejmują różne treści, zgodnie z tym, jak występują one w życiu, a nie jako odrębne przedmioty nauczania.
- nauczanie frontalne
atrybut „pedagogiki klasy” oparty na przekazie kontroli stopnia opanowania materiału.
- nauczanie jednostkowe
najstarsza forma nauczania; do jej walorów zalicza się możliwości pełnej indywidualizacji treści, czasu i metod nauczania, natomiast do jej wad niską efektywność oraz znikomy poziom uwzględniania kontekstu społecznego.
- nauczanie łączne
inaczej nauczanie całościowe.
- nauczanie programowane
metoda sterowania procesem uczenia się uczniów za pomocą tekstu programowanego (programu), czyli zbioru powiązanych ze sobą logicznie i merytorycznie jednostek informacji na określony temat, którego ekspozycji służą specjalne urządzenia lub odpowiednio skonstruowane podręczniki.
- nauczanie wychowujące
herbartowski system pedagogiczny, stanowiący swoisty pomost między myśleniem filozoficznym a myśleniem naukowym; spełniał on najważniejszy warunek orientacji pozytywistycznej, tzn. oferował „wiedzę pozytywną” w postaci całościowego systemu pedagogicznego (pedagogii).
- nauczyciel
odpowiednio przygotowany specjalista do prowadzenia pracy dydaktyczno-wychowawczej w instytucjach oświatowych, publicznych i niepublicznych.
następne » |