ORIENTACJA MARKETINGOWA FILII KONCERNU PHILIPS W KWIDZYNIE
Kwidzyński Philips jest jednym z największych i najnowocześniejszych zakładów elektroniki użytkowej na świecie. Powstanie zakładu Philipsa w Kwidzynie było w pewnym stopniu dziełem przypadku. W 1987 r. uruchomiono zakład naprawczy sprzętu Philipsa w Zakładach Celulozowo-Papierniczych. Rok później zakład kupiła spółka Brabork, zajmująca się dystrybucją i naprawą produktów Philipsa. W 1990 r. spółka Brabork postanowiła rozpocząć wytwarzanie licencyjnych telewizorów. Na lokalizację zakładu produkcyjnego wybrano Kwidzyn.
Organizowanie zakładu rozpoczęto od skompletowania kadry. Do spółki przenieśli się inżynierowie znający język angielski i obsługę komputerów z Celulozy, która przechodziła kryzys finansowy. Na zakupionym od miasta terenie wzniesiono zakład przemysłowy, w którym w 1991 r. wyprodukowano 100 telewizorów. Następnie Brabork kupił od Philipsa linię produkcyjną telewizorów i zawarł umowę na licencyjną produkcję telewizorów. Wobec wzrostu popytu wprowadzono pracę na dwie zmiany. Pod koniec 1992 r. rozpoczęto budowę nowej hali produkcyjnej i zakupiono licencje na produkcję głowic telewizyjnych, czytników CD-I i CD ROM. Około 65% produktów eksportowano przez sieć dystrybucyjną Philipsa.
Gdy w połowie lat dziewięćdziesiątych Philips poszukiwał miejsca na lokalizację nowego zakładu wytwórczego, wybór padł na Kwidzyn ze względu na wysokie kwalifikacje znajdującej się tam kadry. Podczas pięciu lat współpracy z partnerami z Zachodniej Europy Barbrokowi udało się wykształcić załogę, która stosowała w produkcji te same parametry i normy jakościowe, co zakłady Philipsa zlokalizowane w Belgii, Holandii i we Francji. Sprzyjającą okolicznością była obecność w tym mieście filii dużego międzynarodowego przedsiębiorstwa International Paper, którego centrala mieściła się w Stanach Zjednoczonych. International Paper kupił bowiem miejscowe Zakłady Celulozowo-Papiernicze.
Inwestycja Philipsa obejmowała trzy zakłady wchodzące w skład Philips Consumer Electronics Industries Poland (PCEIP):
Prezes zarządu PCEIB, A. Gołyga, uważa, że Philips tak długo będzie posiadał zakłady w Polsce, jak długo będzie mu się to opłacało. Urządzenia i linie produkcyjne można bowiem bez trudu przewieźć do innego kraju na świecie, a hale produkcyjne i ziemię łatwo sprzedać. Właściciele Philipsa szybko podejmują decyzje o przeniesieniu produkcji z jednego kraju do drugiego. Zamknięto na przykład zakłady wytwarzające telewizory w Monza (Włochy) i w Barcelonie (Hiszpania), a ich linie produkcyjne przeniesiono do Polski. W zakładach Philipsa w Krefeld (Niemcy), w których na licencji produkowano głowice telewizyjne, pozostał obecnie tylko zespół zajmujący się ich projektowaniem i rozwojem. Centrala Philipsa w Amsterdamie dąży ciągle do poprawy konkurencyjności na rynku przez wysoką jakość, wzrost skali produkcji i obniżkę kosztów.
Duży wpływ na eksport wywierają zmiany taryf celnych i inicjatywy rządowe w poszczególnych krajach na świecie. W 2000 r. powstała specjalna strefa ekonomiczna w Tczewie, która gwarantowała ulgi podatkowe. Tę sytuację wykorzystał konkurencyjny koncern Flextroniks. Centrala Philipsa postawiła ultimatum: albo otrzyma te same ulgi, albo opuści Polskę. W drugim przypadku pracę straciłoby około 4000 osób. Władze miasta rozpoczęły intensywne zabiegi na rzecz przyłączenia Philipsa do Tczewskiej Strefy Ekonomicznej. W grudniu 2000 r. rząd podjął decyzję o powiększeniu strefy ekonomicznej. Philips otrzymał 100-procentowe zwolnienie podatkowe na 10 lat.
W Polsce brak jest strategii rozwoju inwestycji zagranicznych. Do tej pory Polska przyciąga zagranicznych inwestorów głównie dzięki niskim kosztom wytwarzania. Niskie koszty, a nie wielkość polskiego rynku, zadecydowały o inwestycjach Philipsa w Polsce. Tyko 8% ogółu wytwarzanych produktów sprzedawanych jest bowiem w Polsce. W ciągu dwunastu lat koszty wzrosły jednak dziesięciokrotnie, co obniżyło znacznie konkurencyjność PCEIP. Niestety nie udało się odpowiednio zwiększyć wydajności pracy i nie opanowano w pełni know-how.
Tylko nieliczne koncerny międzynarodowe otworzyły w Polsce biura projektowe i laboratoria. W PCEIP są grupy inżynierów produktu i procesu produkcyjnego, które nadzorują wdrażanie nowych wyrobów. W Polsce nie stworzono dotychczas warunków do rozwoju nowoczesnych technologii. Należy brać przykład z Indii i Irlandii, które przyciągają z powodzeniem inwestorów z sektora nowoczesnej technologii.
Pytania:
Organizowanie zakładu rozpoczęto od skompletowania kadry. Do spółki przenieśli się inżynierowie znający język angielski i obsługę komputerów z Celulozy, która przechodziła kryzys finansowy. Na zakupionym od miasta terenie wzniesiono zakład przemysłowy, w którym w 1991 r. wyprodukowano 100 telewizorów. Następnie Brabork kupił od Philipsa linię produkcyjną telewizorów i zawarł umowę na licencyjną produkcję telewizorów. Wobec wzrostu popytu wprowadzono pracę na dwie zmiany. Pod koniec 1992 r. rozpoczęto budowę nowej hali produkcyjnej i zakupiono licencje na produkcję głowic telewizyjnych, czytników CD-I i CD ROM. Około 65% produktów eksportowano przez sieć dystrybucyjną Philipsa.
Gdy w połowie lat dziewięćdziesiątych Philips poszukiwał miejsca na lokalizację nowego zakładu wytwórczego, wybór padł na Kwidzyn ze względu na wysokie kwalifikacje znajdującej się tam kadry. Podczas pięciu lat współpracy z partnerami z Zachodniej Europy Barbrokowi udało się wykształcić załogę, która stosowała w produkcji te same parametry i normy jakościowe, co zakłady Philipsa zlokalizowane w Belgii, Holandii i we Francji. Sprzyjającą okolicznością była obecność w tym mieście filii dużego międzynarodowego przedsiębiorstwa International Paper, którego centrala mieściła się w Stanach Zjednoczonych. International Paper kupił bowiem miejscowe Zakłady Celulozowo-Papiernicze.
Inwestycja Philipsa obejmowała trzy zakłady wchodzące w skład Philips Consumer Electronics Industries Poland (PCEIP):
- zakład wytwarzający zespoły elektroniczne, głównie płyty do odbiorników telewizyjnych o rocznej produkcji około 4,1 mln sztuk,
- zakład produkcji głowic i tunerów do odbiorników telewizyjnych i zestawów satelitarnych o rocznej produkcji 6 mln sztuk,
- zakład montażu telewizorów osiągający liczbę 3,1 mln sztuk rocznie.
Prezes zarządu PCEIB, A. Gołyga, uważa, że Philips tak długo będzie posiadał zakłady w Polsce, jak długo będzie mu się to opłacało. Urządzenia i linie produkcyjne można bowiem bez trudu przewieźć do innego kraju na świecie, a hale produkcyjne i ziemię łatwo sprzedać. Właściciele Philipsa szybko podejmują decyzje o przeniesieniu produkcji z jednego kraju do drugiego. Zamknięto na przykład zakłady wytwarzające telewizory w Monza (Włochy) i w Barcelonie (Hiszpania), a ich linie produkcyjne przeniesiono do Polski. W zakładach Philipsa w Krefeld (Niemcy), w których na licencji produkowano głowice telewizyjne, pozostał obecnie tylko zespół zajmujący się ich projektowaniem i rozwojem. Centrala Philipsa w Amsterdamie dąży ciągle do poprawy konkurencyjności na rynku przez wysoką jakość, wzrost skali produkcji i obniżkę kosztów.
Duży wpływ na eksport wywierają zmiany taryf celnych i inicjatywy rządowe w poszczególnych krajach na świecie. W 2000 r. powstała specjalna strefa ekonomiczna w Tczewie, która gwarantowała ulgi podatkowe. Tę sytuację wykorzystał konkurencyjny koncern Flextroniks. Centrala Philipsa postawiła ultimatum: albo otrzyma te same ulgi, albo opuści Polskę. W drugim przypadku pracę straciłoby około 4000 osób. Władze miasta rozpoczęły intensywne zabiegi na rzecz przyłączenia Philipsa do Tczewskiej Strefy Ekonomicznej. W grudniu 2000 r. rząd podjął decyzję o powiększeniu strefy ekonomicznej. Philips otrzymał 100-procentowe zwolnienie podatkowe na 10 lat.
W Polsce brak jest strategii rozwoju inwestycji zagranicznych. Do tej pory Polska przyciąga zagranicznych inwestorów głównie dzięki niskim kosztom wytwarzania. Niskie koszty, a nie wielkość polskiego rynku, zadecydowały o inwestycjach Philipsa w Polsce. Tyko 8% ogółu wytwarzanych produktów sprzedawanych jest bowiem w Polsce. W ciągu dwunastu lat koszty wzrosły jednak dziesięciokrotnie, co obniżyło znacznie konkurencyjność PCEIP. Niestety nie udało się odpowiednio zwiększyć wydajności pracy i nie opanowano w pełni know-how.
Tylko nieliczne koncerny międzynarodowe otworzyły w Polsce biura projektowe i laboratoria. W PCEIP są grupy inżynierów produktu i procesu produkcyjnego, które nadzorują wdrażanie nowych wyrobów. W Polsce nie stworzono dotychczas warunków do rozwoju nowoczesnych technologii. Należy brać przykład z Indii i Irlandii, które przyciągają z powodzeniem inwestorów z sektora nowoczesnej technologii.
Pytania:
- Jakie przesłanki zadecydowały o powstaniu filii koncernu Philips w Kwidzynie?
- Jakie warunki muszą być spełnione aby utrzymać filie koncernu Philips?
- Jakie znaczenie mają biura projektowe i laboratoria w modernizacji produktów krajowych?
