Osoba dotknięta schizofrenią typu paranoidalnego przejawia niespójne wzorce myślenia oraz głęboko dziwaczne zdezorganizowane zachowanie. Jej emocje są spłycone i nieadekwatne do sytuacji.

Fobia jest podtrzymywana dzięki redukcji lęku, następującej kiedy przeżywająca go osoba wycofuje się z lękotwórczej sytuacji.

Prawie wszystkie osoby, które doświadczyły dysocjacji w zakresie tożsamości, pamięci lub świadomości sygnalizują przemoc i wykorzystanie seksualne w dzieciństwie.

Poznawcza triada depresji Aarona Becka nie zawiera negatywnych przekonań o innych ludziach.

Statystyka samobójstw jest prawie zawsze zawyżona, ponieważ obciążona jest błędami w diagnozach lekarskich i procedurach śledczych podczas badania przyczyn śmiertelnych wypadków oraz gwałtownych zgonów.

Wzorce komunikacji w rodzinach ze schizofrenią w porównaniu z rodzinami normalnymi, wykazują silniejsze nastawienie na rozmówcę i większą wrażliwość interpersonalną.

We wszystkich znanych kulturach za ludzi nienormalnych uznaje się tych, którzy demonstrują zachowania nieprzewidywalne i nie komunikują się skutecznie z innymi.

Julia jest prześladowana przez niechciane i niekontrolowane seksualne myśli i obrazy. Psychiatra, który się nią opiekuje twierdzi, że są to urojenia.

Nazywanie dewiantami ludzi cierpiących na zaburzenia psychiczne nie ma sensu, ponieważ np. wśród Amerykanów znajduje się 38% osób, które przynajmniej raz w życiu zmagały się z jakimś rodzajem patologii psychicznej.

Lęki przed zwierzętami lub wysokością są równie powszechne jak fobie odnoszące się do innych niebezpieczeństw takich jak np. elektryczność.