Rozdział 17.
ZASADY KALKULACJI CEN

Kwestie wymagające uzupełnienia

1. W dużych przedsiębiorstwach przemysłowych zarząd ustala procedurę kalkulacji cen i aprobuje ceny proponowane przez kierowników niższych szczebli.
2. Popyt jest to ilość produktu, którą nabywcy są skłonni kupić po danej cenie.
3. Związek między ceną produktu a popytem szacuje się za pomocą technik statystycznych.
4. Dochód jest to liczba sprzedanych jednostek produktu, pomnożona przez cenę jednostkową produktu.
5. Metodę standardowego narzutu na koszty stosują na przykład przedsiębiorstwa budowlane.
6. Wskaźnik obrotu produktem oznacza, ile razy przeciętny zapas produktu został sprzedany w ciągu pewnego okresu.
7. Producent przygotowuje często preliminarz pokrycia kosztów, aby antycypować cenę przy różnych poziomach sprzedaży.
8. Cena retrospektywna ustalana jest na podstawie minionego popytu na podobny produkt.
9. Cena impulsywna jest zalecana wtedy, gdy popyt na produkt charakteryzuje się dużą elastycznością cenową.
10. Przynęta cenowa stosowana jest podobnie do cen promocyjnych, lecz sprzedawca z góry zakłada, że nie sprzeda wielu produktów po tej cenie.

Rozpoznanie wyrażeń prawdziwych (P) i fałszywych (F)

1. Jeśli popyt jest nieelastyczny, to kalkulacja ceny jest łatwiejsza. (Fałsz)
2. Klasyczna krzywa popytu wskazuje na odwrotnie proporcjonalną zależność popytu od ceny i jest linią opadającą w dół na prawo. (Prawda)
3. Ceny produktów konkurencyjnych przyjmowane są w analizach elastyczności popytu jako zmienne. (Fałsz)
4. Popyt na produkt może usprawiedliwiać dolną granicę ceny, a koszty jednostkowe wyznaczają górną granicę. (Fałsz)
5. Cena oparta na przeciętnym koszcie jednostkowym może w stabilnej sytuacji rynkowej przynieść zysk. (Prawda)
6. Narzuty są częściej ustalane kwotowo niż procentowo. (Fałsz)
7. Przedsiębiorstwa ponoszą koszty stałe przez cały czas, niezależnie od tego, czy produkt jest sprzedany, czy nie. (Prawda)
8. Każda cena, za którą sprzedajemy jednostkę produktu, ma własny punkt zwrotu kosztów. (Prawda)
9. W warunkach konkurencji monopolistycznej producent, który znalazł dla siebie niszę rynkową, najczęściej ma trudności z ustaleniem cen. (Fałsz)
10. Naśladownictwo cenowe może być stosowane, gdy produkty są różnorodne. (Fałsz)

Wybór niewłaściwej lub najgorzej dopasowanej opinii z czterech możliwości

1. Popyt zależy także od innych składników marketingu mix niż ceny, takich jak koszty.
2. Jeżeli cena produktów luksusowych spadnie, to nabywcy poszukują produktów o wyższych cenach.
3. Nabywcy są mniej wrażliwi na ceny w sytuacji, gdy produkt jest niskiej jakości.
4. W krótkim okresie zysk można zwiększyć przez sprzedaż większej liczby produktów, obniżając koszt.
5. Narzuty na koszty są relatywnie wysokie dla produktów o niskim koszcie przechowywania.
6. Metoda narzutu na koszty stosowana jest, gdy konkurenci ustalają ceny na niższym poziomie.
7. Przy wyznaczaniu punktu zwrotu kosztów zakłada się, że całkowity dochód jest obliczany przez pomnożenie liczby sprzedanych jednostek produktu przez cenę umowną.
8. Kalkulacja ceny pionierskiej wiąże się z poziomem cen produktów konkurencyjnych..
9. W celu ustalenia ceny wywoływanej przez nabywcę producent szacuje koszty wytworzenia produktu.
10. Jeżeli marketing mix musi być dostosowywany do nabywcy, to producent szacuje popyt na produkt.