Autorzy ważniejszych prac
- Sir Frederic Charles Bartlett
- Jerome Seymour Bruner
- Hermann Ebbinghaus, więcej
- Sigmund Freud, więcej
- Karl Spencer Lashley
Hermann Ebbinghaus (1850 - 1909)
Ebbinghaus urodzony w Barmen w Niemczech, przyczynił się do rozwoju młodej nauki, jaką była na przełomie wieków XIX i XX psychologia eksperymentalna. Jako profesor uniwersytetów we Wrocławiu i w Halle był on pierwszym psychologiem, który prowadził intensywne badania laboratoryjne nad ludzkim uczeniem się i pamięcią. Eksperymentując na samym sobie, Ebbinghaus zapamiętywał długie listy sylab pozbawionych sensu, które jak wierzył, nie posiadały żadnego znaczenia, ani wartości skojarzeniowej. Jego badania przyniosły kilka odkryć, między innymi ustalenie, że czas potrzebny na nauczenie się jednego elementu rośnie wraz ze zwiększaniem się liczby elementów w szeregu, znane jako prawo Ebbinghausa, oraz określenie krzywej dla tempa uczenia się elementów w zależności od ich miejsca w szeregu.
Sigmund Freud (1856 - 1939)
Sigmund Freud urodził się w Priborze w Czechach. Chociaż był zdolnym studentem, to ukończenie studiów medycznych na Uniwersytecie Wiedeńskim zajęło mu osiem lat, częściowo dlatego, że jego zainteresowanie medycyną było zbyt wszechstronne. Karierę zawodową rozpoczął jako neurolog, ale względy finansowe skłoniły go do zajęcia się praktyką ogólną. We współpracy ze swym przyjacielem Józefem Breuerem, Freud podjął się leczenia pacjentki cierpiącej na histerię znaną obecnie jako zaburzenie konwersyjne. Sposób postępowania w tego rodzaju przypadkach nie był wówczas znany, dlatego metodą prób i błędów uzupełnioną analizowaniem sprzężeń zwrotnych udzielanych przez pacjentów Breuer i Freud rozwinęli technikę zwaną psychoanalizą. Jej fundamentalną regułą jest szczerość. Pacjenci muszą relacjonować analitykowi wszystkie nie cenzurowane myśli i uczucia podążając za strumieniem swych doznań bez względu na kierunek, w którym one prowadzą. Jest to proces znany jako wolne skojarzenia. W trakcie swobodnego kojarzenia pacjent często odkrywa traumatyczne wydarzenia z przeszłości i po ponownym ich przeżyciu uwalnia się od wywoływanych przez nie symptomów. Pierwsze liczące się dzieło Freuda książka O marzeniu sennym napisana w roku 1900 opisywała w szczegółach proces interpretowania snów, które autor uważał za "królewską drogę do nieświadomości". Mimo że sześć lat trwało wyprzedanie 600 pierwszych egzemplarzy, to doczekała się ośmiu wznowień jeszcze za życia Freuda.
Chociaż technika psychoanalizy jest zapewne najważniejszym składnikiem spuścizny Freuda, to jego wkład do psychologii obejmuje jeszcze wiele innych dokonań. Polegają one między innymi na podkreśleniu roli seksualności i procesów nieświadomych, na rozwinięciu teorii osobowości, i zwróceniu uwagi na konflikt zachodzący między indywidualnymi pragnieniami a społecznymi ograniczeniami. Przeciwnicy Freuda wskazują na to, że jego teorie nie są oparte na badaniach naukowych. I chociaż jest prawdą, że brak im empirycznych dowodów, to jednak nie znaczy, że są złe, tylko że wyglądają na mniej wiarygodne.
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
