Proteomika

Po odcyfrowaniu genomu ludzkiego następnym celem stało się określenie ludzkiego proteomu — przedstawienie listy struktur i właściwości wszystkich białek, jakie mogą istnieć w organizmie ludzkim. Termin "proteom" został po raz pierwszy sformułowany przez grupę szwajcarskich biochemików z ośrodka genewskiego (Hôpital Universitaire de Genève) w 1994 r. Istnieje ścisły związek pomiędzy genomem (zbiorem wszystkich genów) i proteomem (zbiorem wszystkich białek kodowanych przez dany genom). Należy zwrócić jednak uwagę na to, że choć genom jest niezmienny dla danego osobnika, to proteom może się zmieniać. Najprostszym przykładem może być niezmienny genom dla danego gatunku owada oraz opowiadające mu, zdecydowanie różne, proteomy dla postaci larwalnej i dla dorosłej. Gromadzeniem informacji dotyczących identyfikacji struktur białkowych, rozpoznawania i selekcjonowania białek oraz badaniem ich funkcji zajmuje się proteomika.

Są dwie kategorie proteomiki. Pierwsza zajmuje się klasyfikowaniem białek polegającym na zidentyfikowaniu i scharakteryzowaniu wszystkich białek i znalezieniu różnic między białkami z tkanek normalnych i chorych. Ta związana z medycznymi zastosowaniami proteomika stwarza nadzieję na opracowanie metod pozwalających na szybszą diagnozę oraz postęp w leczeniu wielu chorób. Drugą dziedziną proteomiki jest proteomika funkcjonalna, polegająca na wytwarzaniu nowych białek i badaniu ich funkcji.

Copyright © 1997-2024 Wydawnictwo Naukowe PWN SA
infolinia: 0 801 33 33 88