Jeśli popyt jest nieelastyczny, to kalkulacja ceny jest łatwiejsza.

Klasyczna krzywa popytu wskazuje na odwrotnie proporcjonalną zależność popytu od ceny i jest linią opadającą w dół na prawo

Ceny produktów konkurencyjnych przyjmowane są w analizach elastyczności popytu jako zmienne.

Popyt na produkt może usprawiedliwiać dolną granicę ceny, a koszty jednostkowe wyznaczają górną granicę.

Cena oparta na przeciętnym koszcie jednostkowym może w stabilnej sytuacji rynkowej przynieść zysk.

Narzuty są częściej ustalane kwotowo niż procentowo.

Przedsiębiorstwa ponoszą koszty stałe przez cały czas, niezależnie od tego, czy produkt jest sprzedany, czy nie.

Każda cena, za którą sprzedajemy jednostkę produktu, ma własny punkt zwrotu kosztów.

W warunkach konkurencji monopolistycznej producent, który znalazł dla siebie niszę rynkową, najczęściej ma trudności z ustaleniem cen.

Naśladownictwo cenowe może być stosowane, gdy produkty są różnorodne.