Słownik
| następne » | ||
zależność od pola (ang. field dependence), hipotetyczny wymiar osobowości przejawiający się w preferencji wewnętrznych lub zewnętrznych źródeł informacji w sytuacjach percepcyjnych i społecznych.
zależność trójczłonowa (ang. three-term contignency), mechanizm, dzięki któremu organizmy uczą się, że w obecności takich a nie innych bodźców ich zachowanie będzie prawdopodobnie miało określony wpływ na środowisko; znany także jako sekwencja: bodziec poprzedzający - zachowanie - konsekwencja.
zamykanie (ang. closure), proces organizacji percepcyjnej prowadzący do spostrzegania przez podmiot figur niepełnych jako pełnych.
zapobieganie chorobom (ang. illness prevention), ogólne strategie i szczegółowe sposoby postępowania, mające na celu wyeliminowanie lub zmniejszenie ryzyka zachorowania.
zasada "wszystko albo nic" (ang. all-or-none law), zasada głosząca, że jeśli włókno nerwowe w ogóle reaguje, to reaguje z całą intensywnością; oznacza to, że jeśli tylko siła bodźców jest większa od progu pobudzenia, to impuls nerwowy w neuronie ma zawsze tę samą amplitudę.
zasada Premacka (ang. Premack principle), zasada wykryta przez Davida Premacka, zgodnie z którą czynność bardziej preferowana może służyć do wzmacniania czynności mniej preferowanej.
zasada salwy (ang. volley principle), rozszerzenie teorii częstotliwości, które głosi, iż kiedy szczyt fali dźwiękowej występuje zbyt często, to wyładowania pojedynczego neuronu za tym nie nadążają i dochodzi do wyładowania całej grupy neuronów zgodnego z tą częstością.
zasada specyficzności kodowania (ang. encoding specificity principle), założenie, zgodnie z którym wyszukiwanie przechowywanej w pamięci informacji jest łatwiejsze, jeśli sygnały otrzymywane w czasie przypominania są zgodne z sygnałami obecnymi podczas kodowania.
zasada współzmienności (ang. covariation principle), postulowana reguła potocznego wnioskowania o przyczynach zachowania innych osób - za przyczynę danego zdarzenia ludzie zwykle uważają te warunki, które zmieniają się systematycznie wraz z tym zdarzeniem; zaproponowana przez Harolda Kelleya.
"zatapianie" (ang. flooding), terapia stosowana w leczeniu fobii, w której klientów - za ich zezwoleniem - wystawia się na działanie najbardziej dla nich przerażających bodźców, aby zmusić ich do "próby rzeczywistości".
| następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
