Słownik
| następne » | ||
warunkowanie równoczesne (ang. simultaneous conditioning), w warunkowaniu klasycznym układ czasowy, w którym bodziec warunkowy i bodziec bezwarunkowy podaje się w tym samym czasie.
warunkowanie sprawcze (ang. operant conditioning), uczenie się, w którym zmienia się prawdopodobieństwo czy częstość danej reakcji zmieniając jej konsekwencje; zob. warunkowanie instrumentalne.
warunkowanie wsteczne (ang. backward conditioning), układ czasowy w warunkowaniu klasycznym polegający na tym, że bodziec warunkowy podaje się po bodźcu bezwarunkowym.
warunkowy czynnik wzmacniający (ang. conditioned reinforcer), w warunkowaniu instrumentalnym bodziec poprzednio obojętny, który stał się czynnikiem wzmacniającym.
wdrukowanie (ang. imprinting), prymitywna forma uczenia się, w której młode niektórych zwierząt fizycznie podążają za pierwszym poruszającym się przedmiotem, jaki widzą i/lub słyszą, oraz wytwarzają wobec niego przywiązanie.
wgląd (ang. insight), zjawisko, występujące w zadaniach polegających na rozwiązywaniu problemów, w którym uczenie się wynika ze zrozumienia (często nagłego) relacji, a nie z dokonywanych na oślep prób i błędów.
wiązanie (ang. chaining), procedura sprawcza, w której wzmacnia się wiele różnych reakcji wchodzących w skład pewnej sekwencji, dopóki dana jednostka nie nauczy się efektywnego łańcucha zachowań.
widzenie ślepe (ang. blindsight), adekwatne zachowania sterowane bodźcami wzrokowymi występujące nieświadomie u jednostek z usuniętą korą wzrokową.
wiedza metapoznawcza (ang. metacognitive knowledge), świadomość tego, co wiemy i jak dobrze rozumiemy sytuację.
wiek chronologiczny (ang. chronological age, CA), liczba miesięcy lub lat od momentu narodzin.
| następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
