Słownik
| następne » | ||
układ dokrewny, u. wydzielania wewnętrznego (ang. endocrine system), układ złożony z gruczołów wydzielających hormony, które regulują przemianę materii, koordynują różne procesy przebiegające w organizmie i mogą wpływać na emocje.
układ limbiczny, u. brzeżny, u. rąbkowy (ang. limbic system), obszar w górnej części starego mózgu, zawierający ośrodki kierujące zachowaniem emocjonalnym i podstawowymi popędami motywacyjnymi.
układ parasympatyczny, u. przywspółczulny (ang. parasympathetic division), część autonomicznego układu nerwowego, która zawiaduje większością podstawowych funkcji życiowych, takich jak na przykład trawienie; działanie tego układu jest w większości wypadków przeciwstawne (ang. antagonistyczne) do działania układu sympatycznego; jego włókna nerwowe wychodzą z niższych segmentów rdzenia kręgowego i z pnia mózgu.
układ sympatyczny, u. współczulny (ang. sympathetic division), część autonomicznego układu nerwowego, która jest aktywna w warunkach mobilizacji organizmu, takich jak bardzo niska temperatura, wytężony wysiłek lub intensywne ćwiczenia, stan strachu lub gniewu; włókna tego układu biorą początek w segmentach rdzenia kręgowego znajdujących się między pniem mózgu a dolnym odcinkiem kręgosłupa.
ukryte wymagania sytuacji badawczej (ang. demand characteristic), sygnały w sytuacji eksperymentalnej, które wpływają na spostrzeganie przez osoby badane żywionych wobec nich oczekiwań badacza; sygnały te w systematyczny sposób oddziałują na zachowanie osób badanych w tej sytuacji; dostarczają alternatywnego wyjaśnienia wpływu hipotetycznych efektów przyczynowych działających zmiennych niezależnych.
ukryty obserwator (ang. hidden observer), część "ja", która podtrzymuje intelektualny kontakt z rzeczywistością i nadal zdaje sobie sprawę, nawet w zmienionych stanach świadomości, takich jak hipnoza; pojęcie wprowadzone przez Ernesta Hilgarda.
uleganie (ang. compliance), dostosowanie swojego zewnętrznego zachowania do zachowania innych w celu uniknięcia kary lub odrzucenia przez członków cenionej grupy.
umiejscowienie kontroli (ang. locus of control orientation), uogólnione przekonanie na temat tego, czy efekty naszych działań są spowodowane tym, co robimy, czy przez wydarzenia poza nasza kontrolą.
uprzedzenie (ang. prejudice), wyuczona postawa wobec pewnego obiektu, której składnikami są: negatywna emocja (ang. niechęć lub strach), negatywne przekonania (ang. stereotypy) usprawiedliwiające tę postawę, oraz intencja behawioralna - dążenie do unikania, kontrolowania, podporządkowania lub wyeliminowania tego obiektu.
urojenie (ang. delusion), fałszywe przekonanie utrzymujące się pomimo niezgodności z faktami i brakiem poparcia społecznego; może wypływać ze źródeł nieświadomych i pozornie służyć potrzebom osobistym, takim jak uniknięcie poczucia winy czy podniesienie szacunku do samego siebie.
| następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
