Słownik
| następne » | ||
ból neuropatyczny (ang. neuropathic pain), ból spowodowany nienormalnym funkcjonowaniem lub nadmierną aktywnością nerwów.
ból nociceptywny (ang. nociceptive pain), ból w wyniku działania sygnałów wysyłanych z wyspecjalizowanych zakończeń nerwowych w skórze przez rdzeń kręgowy do mózgu.
bruzda boczna, b. Sylwiusza (ang. lateral sulcus), głęboka pozioma szczelina, która dzieli półkule mózgowe na płaty.
bruzda środkowa, b. Rolanda (ang. central sulcus), pionowa szczelina dzieląca półkule mózgowe na płaty.
Cannona i Barda teoria emocji (ang. Cannon-Bard theory of emotion), teoria podkreślająca rolę ośrodkowych procesów nerwowych; głosi ona, że bodziec emocjonalny wywołuje dwie współwystępujące reakcje - pobudzenie fizjologiczne i subiektywne doświadczanie emocji - z których żadna nie jest przyczyną drugiej; opracowana niezależnie przez Waltera Cannona i Philipa Barda.
cecha (ang. trait), stała i trwała właściwość lub atrybut, który wpływa na zachowanie jako uogólniona skłonność do działania w określony sposób.
cecha centralna (ang. central trait), główna właściwość, która, jak się zakłada, pozwala zrozumieć funkcjonowanie danej jednostki.
cecha kardynalna (ang. cardinal trait), cecha, wokół której jednostka organizuje swoje życie; pojęcie opracowane przez Gordona Allporta.
cecha krytyczna (ang. critical feature), atrybut, który stanowi warunek konieczny i wystarczający do zaliczenia jakiegoś pojęcia do danej kategorii.
cecha wtórna (ang. secondary trait), właściwość, która nie jest kluczowa dla zrozumienia danej jednostki, tym niemniej dostarcza pewnych informacji na temat jej trwałych cech.
| następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
