Słownik
następne » | ||
bodziec proksymalny (ang. proximal stimulus), obraz na siatkówce; przeciwieństwo bodźca dystalnego.
bodziec warunkowy, Sw (ang. conditional stimulus, CS), w warunkowaniu klasycznym, bodziec poprzednio obojętny, który zaczyna wywoływać reakcję warunkową.
ból (ang. pain), nieprzyjemne wrażenie zmysłowe; zmartwienie, smutek.
ból fantomowy (ang. phantom limb phenomenon), doświadczany przez osoby po amputacji ekstremalny lub chroniczny ból nie posiadanego już członka.
ból neuropatyczny (ang. neuropathic pain), ból spowodowany nienormalnym funkcjonowaniem lub nadmierną aktywnością nerwów.
ból nociceptywny (ang. nociceptive pain), ból w wyniku działania sygnałów wysyłanych z wyspecjalizowanych zakończeń nerwowych w skórze przez rdzeń kręgowy do mózgu.
bruzda boczna, b. Sylwiusza (ang. lateral sulcus), głęboka pozioma szczelina, która dzieli półkule mózgowe na płaty.
bruzda środkowa, b. Rolanda (ang. central sulcus), pionowa szczelina dzieląca półkule mózgowe na płaty.
Cannona i Barda teoria emocji (ang. Cannon-Bard theory of emotion), teoria podkreślająca rolę ośrodkowych procesów nerwowych; głosi ona, że bodziec emocjonalny wywołuje dwie współwystępujące reakcje - pobudzenie fizjologiczne i subiektywne doświadczanie emocji - z których żadna nie jest przyczyną drugiej; opracowana niezależnie przez Waltera Cannona i Philipa Barda.
cecha (ang. trait), stała i trwała właściwość lub atrybut, który wpływa na zachowanie jako uogólniona skłonność do działania w określony sposób.
następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.