Słownik
następne » | ||
bodziec bezwarunkowy, Sb (ang. unconditional stimulus, UCS), w warunkowaniu klasycznym bodziec, który wywołuje i wzmacnia reakcję bezwarunkową.
bodziec dyskryminacyjny, SD (ang. discriminative stimulus, SD), bodziec, który działa jako zapowiedź wzmocnienia, sygnalizując, kiedy określone zachowanie przyniesie w rezultacie pozytywne wzmocnienie.
bodziec dystalny (ang. distal stimulus), obiekt w otoczeniu, który jest źródłem stymulacji zewnętrznej, w odróżnieniu od bodźca proksymalnego, który jest źródłem stymulacji wewnętrznej.
bodziec proksymalny (ang. proximal stimulus), obraz na siatkówce; przeciwieństwo bodźca dystalnego.
bodziec warunkowy, Sw (ang. conditional stimulus, CS), w warunkowaniu klasycznym, bodziec poprzednio obojętny, który zaczyna wywoływać reakcję warunkową.
ból (ang. pain), nieprzyjemne wrażenie zmysłowe; zmartwienie, smutek.
ból fantomowy (ang. phantom limb phenomenon), doświadczany przez osoby po amputacji ekstremalny lub chroniczny ból nie posiadanego już członka.
ból neuropatyczny (ang. neuropathic pain), ból spowodowany nienormalnym funkcjonowaniem lub nadmierną aktywnością nerwów.
ból nociceptywny (ang. nociceptive pain), ból w wyniku działania sygnałów wysyłanych z wyspecjalizowanych zakończeń nerwowych w skórze przez rdzeń kręgowy do mózgu.
bruzda boczna, b. Sylwiusza (ang. lateral sulcus), głęboka pozioma szczelina, która dzieli półkule mózgowe na płaty.
następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.