Słownik
| następne » | ||
podejście holistyczne (ang. holistic approach), teoretyczny sposób podejścia, który wyjaśnia poszczególne działania w kategoriach całej osobowości danej osoby.
podejście humanistyczne (ang. humanistic approach), model psychologiczny, który kładzie nacisk na fenomenologiczny świat jednostki i na jej immanentną zdolność dokonywania racjonalnych wyborów i maksymalnego rozwijania swego potencjału.
podejście idiograficzne (ang. idiographic approach), podejście metodologiczne w badaniu procesów osobowościowych, w którym kładzie się nacisk na zrozumienie unikatowych aspektów osobowości każdej jednostki, a nie na wspólne wymiary, na których można jednostki mierzyć.
podejście mechanistyczne (ang. mechanistic approach), przekonanie, że złożone zachowanie można zredukować do stanowiących jego podłoże podstawowych procesów fizycznych.
podejście nomotetyczne (ang. nomothetic approach), podejście metodologiczne w badaniu procesów osobowościowych, w którym kładzie się nacisk na wyodrębnienie uniwersalnych wymiarów cech lub regularnych związków pomiędzy różnymi aspektami funkcjonowania osobowości.
podejście poznawcze (ang. cognitive approach), podejście do psychologii, które kładzie nacisk na myśl ludzką i wszelkie procesy związane z gromadzeniem informacji, takie jak uwaga, myślenie, zapamiętywanie, oczekiwanie, rozwiązywanie problemów, fantazjowanie i świadomość.
podejście psychodynamiczne (ang. psychodynamic approach), model psychologiczny, w którym zachowanie wyjaśnia się w kategoriach dawnych doświadczeń i sił motywacyjnych; działania rozpatruje się jako wynikające z dziedzicznych instynktów, biologicznych popędów oraz dążeń do rozwiązywania konfliktów między osobistymi potrzebami a wymaganiami społecznymi.
podejście psychofizjologiczne (ang. psychophisiological approach), paradygmat oparty na założeniu, że funkcjonowanie organizmu najlepiej można wyjaśnić w kategoriach biologicznych czy fizycznych struktur i procesów.
podnieta (ang. incentive), bodziec zewnętrzny, który wzbudza motywację w warunkach laboratoryjnych i naturalnych.
podstawowy błąd atrybucji (ang. fundamental attribution error), występująca u obserwatorów zachowań ludzkich tendencja jednoczesnego niedoceniania wpływu czynników sytuacyjnych i przeceniania wpływu czynników wewnętrznych, dyspozycyjnych na te zachowania osób działających w jakichś sytuacjach.
| następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
