Słownik
| następne » | ||
generalizacja bodźca (ang. stimulus generalization), automatyczne rozszerzenie reakcji warunkowej na podobne bodźce, które nigdy nie były zestawiane z bodźcem bezwarunkowym.
koneksjonizm (ang. connectionism), pierwotnie model uczenia się, w którym jednostką, jaka zostaje wyuczona, jest skojarzenie, nawyk lub związek między bodźcem i reakcją; we współczesnej psychologii, model procesów psychicznych oparty na analogii z neuronem, przy czym połączenia tworzą się między zbiorem węzłów (nodes); zob. model rozproszonego przetwarzania równoległego.
mapa poznawcza (ang. cognitive map), reprezentacja psychiczna przestrzeni fizycznej.
nabywanie (ang. acquisition), w warunkowaniu klasycznym stadium, w którym reakcja warunkowa zostaje po raz pierwszy wywołana przez bodziec warunkowy.
negatywny czynnik wzmacniający (ang. negative reinforcer), bodziec, którego usunięcie lub uniknięcie po jakiejś reakcji zwiększa prawdopodobieństwo tej reakcji.
odporność na wygaszenie (ang. resistance to extinction), trwałość reakcji warunkowej pod nieobecność bodźca bezwarunkowego.
odruch (ang. reflex), niewyuczona reakcja wywoływana przez specyficzne bodźce, które mają znaczenie biologiczne dla danego organizmu.
oszczędność (ang. savings), zjawisko polegające na tym, że siła wygaszonej reakcji warunkowej przy ponownym jej nabywaniu rośnie szybciej niż za pierwszym razem.
pozytywny czynnik wzmacniający (ang. positive reinforcer), bodziec, którego otrzymanie po reakcji zwiększa prawdopodobieństwo jej wystąpienia w przyszłości.
prawo efektu (ang. law of effect), podstawowe prawo uczenia się, które głosi, że zdolność bodźca do wywoływania reakcji rośnie, gdy po reakcji następuje nagroda, a spada, gdy nagroda po niej nie następuje.
| następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
