Słownik
| następne » | ||
lobotomia przedczołowa (ang. prefrontal lobotomy), operacja polegająca na przecięciu włókien nerwowych łączących płaty czołowe mózgu z międzymózgowiem, zwłaszcza włókien okolic wzgórza i podwzgórza.
modelowanie uczestniczące (ang. participant modeling), technika terapeutyczna polegająca na tym, że terapeuta demonstruje pożądane zachowanie i pomaga klientowi naśladować to zachowanie zachęcając go i podtrzymując na duchu.
modyfikacja zachowania (ang. behavior modification), behawioralne podejście psychoterapeutyczne polegające na stosowaniu procedur warunkowania sprawczego i klasycznego w celu wyeliminowania reakcji niepożądanych i wzmocnienia pożądanych.
obrzędowe uzdrawianie (ang. ritual healing), ceremonie, które nadają procesowi uzdrawiania szczególne znaczenie i napięcie emocjonalne; zwiększają one podatność pacjentów na sugestię oraz poczucie ważności; często odbywają się pod kierownictwem szamana i biorą w nich udział także członkowie rodziny pacjenta.
opór (ang. resistance), niezdolność czy niechęć pacjenta poddawanego psychoanalizie do omawiania pewnych myśli, pragnień czy doświadczeń.
pacjent (ang. patient), osoba hospitalizowana, mająca problemy natury psychicznej; termin stosowany przez profesjonalistów, którzy przyjmują podejście biomedyczne do terapii problemów psychicznych, do określenia osoby poddawanej leczeniu.
powtarzanie zachowań w myśli (ang. behavioral rehearsal), wszelkie procedury stosowane w celu ukształtowania i umocnienia każdej podstawowej umiejętności; często stosowane w programach treningu umiejętności społecznych; wymagają od klienta ćwiczenia w myśli pożądanej sekwencji zachowań.
poznawcza modyfikacja zachowania (ang. cognitive behavior modification). podejście terapeutyczne, które łączy poznawczy nacisk na rolę myśli i postaw w kształtowaniu motywów i reakcji, z behawioralnym naciskiem na zmienianie zachowania przez modyfikowanie jego konsekwencji w postaci wzmocnień.
przeciwprzeniesienie (ang. countertransference), proces, w wyniku którego u psychoanalityka rozwijają się osobiste uczucia w stosunku do klienta, spowodowane spostrzeganym podobieństwem klienta do znaczących osób w życiu terapeuty.
przeciwwarunkowanie, przewarunkowanie (ang. counterconditioning), technika stosowana w terapii, mająca na celu zastąpienie za pomocą procedur warunkowania, reakcji niewłaściwej nową reakcją.
| następne » |
Copyright © 1992 by Pearson Education. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiały z książki Philipa Zimbardo, Psychology and Life, 13th Edition, wydanej przez Allyn and Bacon, Boston, Massachusetts, USA nie mogą być publikowane i redystrybuowane bez pisemnej zgody.
