proces uzyskiwania przez nauczycieli wyższych kwalifikacji faktycznych i formalnych w drodze studiów dla pracujących; w tekście rozumiane jako uzupełnienie kwalifikacji prowadzące do pełnego przygotowania zawodowego.

instrument przystosowania się do zmiennych sytuacji, wzbogacania swoich kwalifikacji, lepszego rozpoznawania potrzeb młodzieży oraz sposobów organizowania samokształcenia i warsztatu swojej pracy.

odpowiedzialność, zgodność, uprawnienie do działania; w pedagogice jako zdolność do osobistej samorealizacji; kompetencje są podstawowym warunkiem wychowania jako zdolność do określonych obszarów zadań, jest ona uważana za rezultat procesu uczenia się.

zdolność rozumiejącego odnoszenia się do świata.

zdolność do dialogowego sposobu bycia, zdolność bycia w dialogu z innymi i z sobą.

umiejętność działania według reguł określających optymalny porządek czynności.

zdolność prowadzenia refleksji moralnej; wyrażają się w pytaniach o prawomocność moralną naszego postępowania.

umiejętność opowiadania się za takimi czy innymi, ale zawsze instrumentalnie pojętymi celami, umiejętność identyfikowania się z nimi.

umiejętność doboru środków i tworzenia warunków sprzyjających osiąganiu celów.

wyposażenie kandydatów na nauczycieli w pełne kwalifikacje zawodowe.

odpowiednio przygotowany specjalista do prowadzenia pracy dydaktyczno-wychowawczej w instytucjach oświatowych, publicznych i niepublicznych.

stadium rozwoju zawodowego nauczyciela, w którym następuje pełna adaptacja w roli zawodowej.