technika gromadzenia danych do oceny procesu uczenia się i osiągnięć ucznia; jest ona szansą dla uczniów mających zahamowania w kontekście wymuszającym aktywność werbalną; umożliwia zaprezentowanie umiejętności nie ujawnianych w ocenianiu klasycznym.

technika gromadzenia materiału do oceny uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych czy też pogłębionego oceniania pewnych aspektów pracy, polegająca na nagraniu form aktywności uczniów.

obserwacja polegająca na rejestrowaniu tych wszystkich zachowań, które pojawiają się w sposób spontaniczny, których wystąpienia nie sposób przewidzieć, i do których nie można się przygotować; rejestracja danych ma w tym przypadku charakter opisowy.

obserwacja, która występuje wówczas, gdy nauczyciel wie, na co chce zwrócić uwagę, określa zestaw cech uczenia się, co do których chce gromadzić dane, ale nie określa uprzednio sposobu ich opisywania (zakłada konieczność dostosowania formy zapisu do sytuacji).

obserwacja prowadzona w regularnych odstępach czasu; za kryterium przyjmuje się zazwyczaj określenie jakiejś czynności dydaktycznej, momentu edukacyjnego czy odgórne wyznaczanie nazwisk uczniów, którzy mają być poddani obserwacji.

obserwacja skierowana na konkretne incydenty; ma ona miejsce wtedy, gdy nauczyciel jest świadkiem pewnego, pojawiającego się nieoczekiwanie zdarzenia (tzw. wydarzenia krytycznego), w trakcie którego uczniowie demonstrują takie zachowania, które warto zarejestrować jako materiał do oceniania ich postępów.

obserwacja polegająca na pobieraniu próbek zdarzeń, próbek migawkowych i czasowych; nauczyciel podejmuje tę obserwację, gdy wiedząc z góry, co będzie jej przedmiotem, jest w stanie przygotować do jej prowadzenia odpowiedni formularz obserwacyjny, do którego wprowadza dane; zapisuje on w postaci zakodowanej, co w danym przedziale czasowym się wydarzyło, jak często wystąpiło dane zachowanie itp.

immanentny element nauczania, który nie zakłóca toku pracy a jednocześnie pozwala zgromadzić materiał charakteryzujący się wysokim stopniem rzetelności i trafności; wszelkie uwagi dotyczące uczniowskiego zachowania czy wykonania zadań.

sąd wartościujący, przybierający dowolną formę wypowiedzi, wyrażający pozytywne bądź negatywne ustosunkowanie się do przedmiotu oceny.

postępowanie, dzięki któremu nauczyciel w sposób systematyczny monitoruje postępy swoich uczniów (w trakcie procesu pedagogicznego obserwuje on jednocześnie rezultaty i poziom pracy uczniów, którzy biorą w nim udział).

ocenianie polegające na gromadzeniu konkretnych informacji w celu diagnozowania słabych i mocnych stron ucznia (w celu efektywnego planowania jego przyszłej nauki i rozwoju).

ocenianie oparte wyłącznie na kryteriach programowych.