Recenzja ksiązki
Lucjan Piela, Idee chemii kwantowej
Prof. Joanna Sadlej

Opinia o książce „Idee chemii kwantowej” Lucjana Pieli, WN PWN, Warszawa, 2003, zamieszczona w czasopiśmie „Orbital”, nr 4-5/2004

Prof. dr hab. Joanna Sadlej, Pracownia Oddziaływań Międzymolekularnych, Wydział Chemii UW Drzewo jest symbolem idei wiecznego odradzania się, symbolem wzrostu, prawa, wiedzy. Jako najpotężniejsza roślina symbolizuje w wielu kulturach istoty boskie. W biblijnym raju drzewo było źródłem dobrego i złego, a mityczne drzewo wiedzy dostarczało jej temu, kto skosztował jego owoce. Zapraszam gorąco do otworzenia tej nowo wydanej książki Lucjana Pieli pod tytułem „Idee chemii kwantowej”, PWN, Warszawa, 2003, której treść rozpięta jest na poszczególnych konarach i gałęziach rozłożystego drzewa chemii teoretycznej.

Szybki rozwój i liczne sukcesy chemii kwantowej sprawiły, iż teoretyczne metody stosowane w tej dziedzinie nauki stają się coraz częściej przedmiotem zainteresowania chemików zajmujących się głównie pracą doświadczalną. W wyniku tego rośnie zapotrzebowanie na książki, które w przystępny sposób nie tylko zaznajomiłyby chemików z podstawowymi pojęciami współczesnej teorii, lecz także dały im do ręki niezbędne narzędzie, za pomocą którego potrafiliby sami rozwiązywać proste problemy teoretyczne, które napotykają z swojej pracy. Ten właśnie charakter ma recenzowana książka L. Pieli. To podręcznik chemii kwantowej, w którym czytelnik pracujący już w dziedzinie chemii kwantowej odkryje wiele materiału nowego i wspaniałego dla siebie. To podręcznik, przy pomocy którego doktorant chemii przyswoi sobie główne idee i zachęcony zostanie do własnej pracy wykorzystującej metody chemii kwantowej. To podręcznik , który powinien stać się biblią dla studentów chemii, znajdą w nim bowiem i podstawy chemii kwantowej, niezbędne do opanowania minimalnego materiału z tego przedmiotu, ale także materiał wymagany na bardziej zaawansowanych kursach tego przedmiotu. Podręcznik uzupełniony jest ponadto wieloma ciekawymi i zabawnymi informacjami i anegdotami o naukowcach tworzących omawiane teorie, rozwiązania i pomysły.

„Z owocu poznaje się drzewo” (Ew. wg Mat. 12.33). Jestem przekonana, że dzięki tej książce zbierane owoce pracy dydaktycznej będą bardziej dojrzałe.