Po zapoznaniu się z trescia tego rozdziału student powinien umieć:

1. wskazać miejsce i czas powstania pedagogiki kultury;
2. określić, czyje idee filozoficzne bezpośrednio i pośrednio wpłynęły na powstanie pedagogiki kultury;
3. wskazać przedstawicieli pedagogiki kultury w Niemczech;
4. uzasadnić, dlaczego pedagogika kultury jest inaczej nazywana pedagogiką ludzkiej duchowości;
5. określić rolę, jaką pedagogika kultury pełniła w Niemczech do lat 60. XX wieku;
6. wyróżnić współczesne koncepcje pedagogiki kultury;
7. określić analogię, która nasuwa się w przypadku ujęcia edukacji jako kategorii hermeneutycznej;
8. określić czas pojawienia się problematyki kulturowego wymiaru edukacji w Polsce;
9. wskazać autora cytatu: „Przez ducha będziemy [...] rozumieli żywą zdrową i twórczą kulturę, oglądaną od strony celów ludzkich. A życie duchowe jest dla nas życiem tak pojętej kultury”;
10. przedstawić relację pomiędzy praktyką a teorią w ujęciu Friedricha D.E. Schleiermachera; wyliczyć przesłanki filozoficzne, które pedagogika kultury zawdzięcza temu myślicielowi;
11. scharakteryzować koncepcję filozofii życia stworzoną przez Wilhelma Diltheya;
12. przedstawić pojecie rozumienia w ujęciu Wilhelma Diltheya;
13. określić relację pomiędzy triadą: (prze-)życie – obiektywna ekspresja – rozumienie;
14. wymienić zadania przypisywane pedagogice kultury;
15. przedstawić rozumienie wychowania w pedagogice kultury;
16. scharakteryzować warstwicową koncepcję wychowania zaproponowaną przez Sergiusza Hessena;
17. wskazać wartości absolutne i ich nośniki stanowiące zwieńczenie hierarchii wartości;
18. wyróżnić typy osobowości opracowane przez E. Sprangera wraz z podporządkowaniem do nich poszczególnych wartości;
19. przedstawić współczesne rozumienie pedagogiki kultury;
20. wskazać przesłanki, do których odwołuje się współczesna pedagogika kultury;
21. wyliczyć zarzuty wysuwane pod adresem pedagogiki kultury;
22. wymienić osiągnięcia współczesnej pedagogiki kultury.