słuchanie wolne od uprzedzeń i nastawień, polega na wysłuchaniu całego komunikatu a następnie ocenieniu go.

odnoszenie komunikatu do znanych słuchaczowi faktów oraz obserwowanie i wsłuchiwanie się w spójność wypowiedzi.

środowisko, które tworzą zarówno zasoby materialne (architektura szkoły, wyposażenie w pomoce naukowe), jak i ludzie (członkowie szkolnej społeczności); środowisko rozumiane jest jako zespół zewnętrznych wobec jednostki bodźców, stanowi ono kontekst nadający jakość szkolnej codzienności i warunkuje efekty uczenia się.

pożądane stany rzeczy; ukierunkowują one działania nauczycieli i uczniów, stanowiąc uporządkowaną hierarchię ważności; niektóre mogą być podzielane powszechnie, inne mogą być lokowane na miejscach peryferyjnych.

wiedza wynikająca z codziennych doświadczeń uczniów, zarówno intelektualnych, jak i działaniowych; wiedza ta jest zmienna, odniesiona do kontekstu i otwarta, ma mniejszą wartość niż wiedza szkolna.

wiedza obecna w programie nauczania, poparta społecznym autorytetem nauki i nie podlegająca kontekstualizacji; jest ona stała i zamknięta, ma większą wartość niż wiedza osobista uczniów.

uzewnętrznione działania w obrębie organizacji; obejmują one rytuały, role i normy.

element kultury organizacyjnej szkoły; odnoszą się one do idei i przekonań leżących u podstaw programu i organizacji szkoły; założenia stanowią fundament ideologiczny tej instytucji; bazują one zarówno na uznanych i potocznych koncepcjach kształcenia i oświaty, jak i na wiedzy płynącej z dotychczasowej historii szkoły.