Najważniejsze terminy
następne » | ||
- dyscyplina
podporządkowanie się przepisom, ustalony porządek.
- dysonans poznawczy
niezgodność występująca pomiędzy związanymi ze sobą danymi poznawczymi, np. informacjami, wiedzą, opiniami; dysonans jest odbierany przez człowieka jako stan przykry, szybko dąży on do jego zredukowania.
- język
jeden z wymiarów szkolnego środowiska uczenia się; pełni on następujące funkcje: komunikacyjną (służy jako narzędzie porozumiewania się z ludźmi), ekspresyjną (służy do wyrażania własnych myśli, uczuć, osobowości), ideacyjną (wpływa na sposób spostrzegania rzeczywistości i na sposób myślenia).
- konsonans
zdolność do przywrócenia pierwotnego stanu równowagi poznawczej.
- kultura organizacyjna szkoły
jedno ze źródeł zewnętrznych wobec jednostki bodźców, skupia ona w sobie oczekiwania wobec szkoły, ideologie i systemy wartości determinujące jej kulturową, polityczną i ekonomiczną misję; według D. Tuohy’ego poznać kulturę szkoły to poznać wytwory, założenia i wartości obecne w szkole.
- ład klasowy
ustalony porządek w klasie.
- model interpretatywny
model funkcjonowania szkoły, który kładzie nacisk na dialogowe formy szkolnej komunikacji.
- motywacja
mechanizm psychologiczny uruchamiający zachowanie jednostki, nadający mu energię i ukierunkowujący je; stan wewnętrznego napięcia pobudzający jednostkę do działania, w wyniku którego dochodzi do redukcji tego napięcia; względnie trwała dyspozycja do działania w określonym kierunku; ma ona charakter świadomy lub nieświadomy.
- porozumiewanie się
inaczej: komunikowanie się; proces, dzięki któremu jednostka przekazuje i otrzymuje informacje; komunikowanie może być werbalne (słowne) i niewerbalne (za pomocą gestów, mimiki, tonu głosu itp.).
- potrzeba
potencjalny lub rzeczywisty stan braku czegoś, co jest niezbędne do utrzymania osobnika przy życiu, umożliwienia mu rozwoju, zachowania gatunku, utrzymania określonej roli społecznej itp.
- słuchanie aktywne
rodzaj słuchania wymagający parafrazowania, precyzowania oraz informacji zwrotnej.
- słuchanie empatyczne
rodzaj słuchania wymagający koncentracji nie tylko na słowach zawartych w wypowiedzi ucznia, ale na próbie odczytania uczuć i postaw ucznia.
następne » |