ocenianie dotyczące pojedynczego ucznia.

ocenianie, które ma miejsce wtedy, gdy uczniowie sami określają punkty wyjścia (warunki wyjściowe) w momencie opracowywania planu działania czy planu rozwoju.

egzamin lub konkurs służący ustaleniu pewnego bilansu na zakończenie jakiegoś cyklu kształcenia; realizowane jest ono przez jednostki nie biorące do tej pory bezpośredniego udziału w kształceniu osób egzaminowanych.

ocenianie, w którym osiągnięcia uczniów odnoszone są do wcześniej określonych konkretnych kryteriów.

ocenianie polegające na dostarczaniu uczniom i nauczycielom informacji zwrotnych na temat obecnej pracy, osiągnięć, tak aby stało się jasne, co należy robić, żeby udoskonalić uczenie się.

pomiar osiągnięć ucznia w porównaniu z osiągnięciami innych uczniów.

ocenianie oparte na wielu kryteriach.

ocenianie występujące w końcowym momencie realizacji programu, ma ono za zadanie ocenić osiągnięcia ucznia w zakresie realizowanego programu oraz jego całościową wiedzę i umiejętności.

ocenianie dotyczące systemu edukacyjnego lub jego elementów.

rozmowa między nauczycielem a uczniem, gdzie pierwszy formułuje pytania i polecenia, na które drugi odpowiada lub które wykonuje antycypując prawidłowe, z punktu widzenia nauczyciela, wykonanie.

stale powiększająca się kolekcja materiałów o charakterze autentycznych dokumentów, dobranych według określonego klucza interpretacyjnego i ilustrujących rozwój kompetencji; klucz ten może przybrać postać przebiegającego spiralnie rozważania: czy i na ile (jak) prezentowane materiały, stanowiące ilustrację podjętych form aktywności, wskazują na nabywanie rodzaju i poziomu określonych kompetencji.

technika najczęściej stosowana w nauczaniu języków i osadzona w praktyce szkolnej; sprawdza się za jej pomocą opanowanie przez uczniów podstawowych umiejętności szkolnych oraz umiejętności metapoznawczych, związanych z organizowaniem i realizowaniem własnego uczenia się.