Zadania do wykonania
- Jedną z podstawowych opozycji, do których odwołuje się pedagogika kultury, jest opozycja pomiędzy rozumieniem a wyjaśnianiem. Według W. Diltheya „Życia duchowego człowieka nie można (...) naukowo wyjaśnić, lecz tylko próbować rozumieć” (s. 225). Jakie konsekwencje powoduje przyjęcie takiego założenia przez pedagogikę (w tym pedagogikę kultury). Zaproponuj dwie wersje pedagogiki: taką, której zadaniem będzie rozumienie fenomenu, jakim jest wychowanie oraz taką, której zadaniem będzie wyjaśnianie wychowania, ujawniających się w nim prawidłowości.
- Sięgnij do prac: Ludwika Chmaja Prądy i kierunki w pedagogice XX wieku (Warszawa 1962); Stefana Wołoszyna Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku (Kielce 1998). Zapoznaj się z przedstawionymi tam opisami pedagogiki kultury. Na tej podstawie przygotuj opracowanie ukazujące w sposób dynamiczny powstanie i rozwój pedagogiki kultury w Polsce.
- Zaprojektuj system edukacyjny, przyjmując jako punkt wyjścia warstwicową koncepcję wychowania, zaproponowaną przez Sergiusza Hessena. Jaką postać będzie miał taki system, jeżeli kierunek wychowania wyznacza przejście od anomii przez heteronomię do autonomii?
- Sięgnij do literatury przedstawiającej współczesną pedagogikę kultury w Polsce (m.in. prace pod redakcją Janusza Gajdy). Spróbuj na tej podstawie uzasadnić prawdziwość stwierdzenia Stefana Wołoszyna głoszącego, że pedagogika kultury „Jest żywa, bo trwałe znaczenie ma dorobek naukowy klasyków pedagogiki kultury. Jest żywa w swojej współczesnej kontynuacji w postaci edukacji kulturalnej. Jest żywa, bo ciągle aktualne i naukowo użyteczne są podstawowe kategorie i rozróżnienia pojęciowe, na których wspiera się pedagogika kultury i współczesna humanistyczna filozofia wychowania” (s. 231).
