Rozdział 7
dyfdoubl.nb - Metoda dyfuzyjna zastosowana do funkcji V pojedynczej zmiennej. Funkcja V(x) ma dwa minima, jedno z nich globalne. Metoda dyfuzyjna polega na odkształceniu funkcji V -> Vt takim, ze Vt ma już tylko jedno minimum, które z łatwością znajdujemy. Potem następuje sekwencja par operacji: zmniejszenie odkształcenia i minimalizacja aż do uzyskania kształtu Vt = V. Wtedy jesteśmy już w minimum globalnym.
dyffail.nb - Metoda dyfuzyjna zastosowana (bez sukcesu) do pewnej sumy funkcji Gaussa. Funkcja V(x, y) ma dwa minima: jedno płytsze (po lewej), drugie głębsze (globalne, po prawej). Metoda dyfuzyjna polega na odkształceniu funkcji V -> Vt takim, ze Vt ma już tylko jedno minimum, które z łatwością znajdujemy. Potem następuje sekwencja par operacji: zmniejszenie odkształcenia i minimalizacja aż do uzyskania kształtu Vt = V. Wtedy "powinniśmy być" w minimum globalnym. Tymczasem tu tak nie jest. Minimum globalne ma studnię tak wąską, że odkształcenie funkcji powoduje jego zniknięcie i metoda wskazuje na minimum lokalne (lewe).
dyfgauss.nb - Metoda dyfuzyjna zastosowana do pewnej sumy funkcji Gaussa. Metoda dyfuzyjna polega na odkształceniu funkcji V -> Vt takim, ze Vt ma już tylko jedno minimum, które z łatwością znajdujemy. Potem następuje sekwencja par operacji: zmniejszenie odkształcenia i minimalizacja aż do uzyskania kształtu Vt = V. Wtedy "powinniśmy być" w minimum globalnym. I w tym przypadku jesteśmy.
dyfgriew.nb - Metoda dyfuzyjna zastosowana do funkcji Griewanka. Funkcja Griewanka V(x, y) ma bardzo wiele minimów (jak widać na 2 pierwszych wykresach), a tylko jedno z nich jest globalne. Metoda dyfuzyjna polega na odkształceniu funkcji V -> Vt takim, ze Vt ma już tylko jedno minimum, które z łatwością znajdujemy. Potem następuje sekwencja par operacji: zmniejszenie odkształcenia i minimalizacja aż do uzyskania kształtu Vt = V. Wtedy jesteśmy już w minimum globalnym.
reakc0.nb - Minima, maksima i siodła.