Zagadnienia do dyskusji
- Stefan Wołoszyn pisze, iż „wychowanie spartańskie było surowe, rygorystycznie »wojskowe«; wychowanie ateńskie zaakcentowało i kultywowało indywidualność i podmiotowe (osobiste) dążenia i aspiracje wychowanka”. Posługując się tym rozróżnieniem wskaż wśród stosowanych w XX wieku praktyk wychowawczych przykłady rozwiązań nawiązujących do tradycji spartańskiej i ateńskiej.
- Charakteryzując rolę, jaką w kulturze pedagogicznej starożytnej Grecji odegrały ówczesne szkoły filozoficzne Stefan Wołoszyn przywołuje nazwiska Platona, Arystotelesa i Sokratesa. Sięgnij do biografii każdego z tych filozofów (ukazały się one w wydawanej przez Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” serii „Myśli i ludzie”). Odtwórz na tej podstawie poglądy każdego z myślicieli na wychowanie i porównaj je ze sobą. W stosunku do każdego z filozofów spróbuj wskazać pogląd lub poglądy, które są podzielane współcześnie.
- Wychowanie u starożytnych Greków i Rzymian było świeckie. Wraz z pojawieniem się chrześcijaństwa wychowanie zyskało religijne, pozaziemskie uzasadnienie. Chrześcijaństwo odwracało „człowieka od świata doczesnego, od jego dóbr i uciech, także od państwa i jego polityki zarówno obywatelskiej, jak militarnej”. Jakie konsekwencje dla wychowania powodowała ta zmiana. Jak zmieniła się praktyka wychowania wraz z rozkładem cesarstwa rzymskiego?
