Najważniejsze terminy
następne » | ||
- Akademia Platońska
szkoła filozoficzna funkcjonująca w gaju poświęconym Akademosowi, która przetrwała całe wieki.
- efebia
instytucja państwowa ukształtowana po klęsce pod Cheroneą w 338 r. p.n.e., dwuletnia szkoła wieńcząca kształcenie obywatelskie i wojskowe w starożytnych Atenach.
- gimnazjarcha
osoba, która utrzymywała gimnazjon, szkołę przeznaczoną dla dorastających Ateńczyków.
- gimnazjon
szkoła, w której kontynuowali kształcenie umysłowe i fizyczne dorastający Ateńczycy.
- hellenizm
termin stworzony przez niemieckiego historyka z XIX w. – Johanna Gustawa Droysena, obejmujący lata 336 – 30 p.n.e., tj. od daty wstąpienia na tron Aleksandra Wielkiego i podboju monarchii perskiej do daty zdobycia przez Rzym ostatniego państwa hellenistycznego – Egiptu.
- kalokagathia
greckie kalós – piękny, agathós – dobry, szlachetny; ateński ideał wychowawczy, zgodnie z którym wychowanie powinno zapewnić „estetyczną” proporcję: harmonię i wszechstronność.
- Lykeion
szkoła filozoficzna prowadzona przez Arystotelesa, nazywana szkołą perypatetów; od nazwy Lykeion pochodzi termin liceum.
- paideia
ateński ideał wychowawczy, zgodnie z którym wychowanie powinno zapewnić „estetyczną” proporcję: harmonię i wszechstronność (w innym znaczeniu termin ten oznacza kulturę osobistą).
- palestra
zakład, którym kierował pedotriba, zajmujący się wychowaniem fizycznym.
- pedagog
w języku greckim paidagogós; od dwóch słów: país, w dopełniaczu paídos – chłopiec i ago – prowadzę (agogós – przewodnik), czyli opiekun, osoba „prowadząca” chłopca.
- pedotriba
kierownik zakładu zajmującego się wychowaniem fizycznym, zwanego palestrą.
- retoryka
w starożytności jedna z siedmiu sztuk wyzwolonych, w rzymskiej „teorii” pedagogicznej wykształcenie retoryczne zyskało naczelne miejsce, sztuka przemawiania była umiejętnością niezbędną dla każdego Rzymianina.
następne » |