integracja nerwowo-hormonalna
integracja nerwowo-hormonalna, układ neuro-endokrynowy, mechanizm integrowania i synchronizowania zróżnicowanych czynności komórek, tkanek i narządów organizmu zwierzącego oparty na współdziałaniu układu nerwowego i układu dokrewnego. W układzie nerwowym sygnały regulujące przekazywane są w formie eletrycznych potencjałów czynnościowych (→ impuls nerwowy) wzdłuż aksonów komórek nerwowych, wskazujących konkretne komórki docelowe, dlatego układ nerwowy jest szybkim i bardziej precyzyjnym elementem i. n.-h; układ hormonalny, którego działanie opiera się na sygnałach chemicznych (→ hormony, → hormony zwierzęce) rozprowadzanych przez układ krążenia i działających na komórki mające odpowiednie → receptory, jest elementem funkcjonującym wolniej i bardziej ogólnie; współdziałanie obu układów wyraża się wydzielaniem neurohormonów oraz wykształcaniem wspólnych ośrodków nadrzędnych, jakim jest np. u ssaków podwzgórze, w którym lokują się zarówno nadrzędne ośrodki → układu nerwowego autonomicznego, jak i ośrodki kontrolujące funkcjonowanie układu hormonalnego poprzez regulowanie wydzielania → przysadki mózgowej.
