stałocieplność
stałocieplność, homojotermiczność, homojotermia, stan lub zdolność organizmu do utrzymania temperatury ciała na stałym poziomie lub wahającej się w wąskim zakresie; może polegać na → ektotermii i związana jest z życiem w środowisku o stałej, niezmiennej temperaturze (np. środowisko dna oceanów o temperaturze ok. 2°C); zwykle osiągana jest drogą → endotermii i wtedy może być niezależna od znacznych zmian temperatury otoczenia, o s. decyduje wtedy równowaga między wytwarzaniem ciepła (w reakcjach metabolicznych uwalniających ciepło, np. w czasie skurczu mięśnia lub spalania tłuszczy w brunatnej tkance tłuszczowej) a jego stratą (promieniowanie, przewodzenie, parowanie wody z dróg oddechowych i przez skórę, wydalanie); procesy te związane są z szeregiem odruchowych reakcji integrowanych w → podwzgórzu (patrz też → termoregulacja, → zmiennocieplność, → różnocieplność).
