narząd smaku
narząd smaku, narząd → zmysłu smaku, narząd zmysłu wyspecjalizowany w rozpoznawaniu bodźców chemicznych docierających do organizmu w roztworach, zwykle wykorzystywanych do oceny rodzaju i jakości pokarmu; n. s. tworzony jest zazwyczaj przez komórki zmysłowe ulokowane najczęściej w pobliżu otworu gębowego lub w jamie gębowej, których błona komórkowa zawiera receptory molekularne wiążące charakterystyczne cząsteczki chemiczne zawarte w pokarmie, co uruchamia mechanizm prowadzący do powstania potencjałów elektrycznych, rozpoznawanych następnie przez układ nerwowy jako wrażenia smakowe; komórki zmysłowe mogą być rozrzucone pojedynczo, często tworzą skupienia w formie → kubków smakowych o zróżnicowanej morfologii.
