metoda termoluminescencji
metoda termoluminescencji, TL, metoda → datowania bezwzględnego oparta na utrwalaniu się w minerałach skutków oddziaływania promieniowania; bazuje na zjawisku wybicia elektronów z ich zwykłego położenia, a następnie ich więźnięcia w miejscach uszkodzeń struktury krystalicznej minerału, czyli w tzw. stanach pułapkowych; podczas stopniowego ogrzewania badanego materiału uwięzione elektrony są uwalniane z pułapek, czemu towarzyszy emisja światła (światło jarzenia – termoluminescencja), której intensywność zależy od ilości zaabsorbowanego promieniowania; m. t. datuje się minerały (m.in. kwarc, kalcyt), szkliwo, a w archeologii ceramikę, określając ostatni czas oddziaływania wysokiej temperatury (300°C), to znaczy czas jej wypalenia.
