kordaity
kordaity całkowicie wymarłe drzewa szpilkowe (do 30 m wysokości) z podgromady → nagozalążkowych drobnolistnych; występowały od górnego dewonu do permu, osiągając optimum rozwojowe w okresie węglowym, kiedy to tworzyły rozległe lasy zarówno na półkuli płnocnej, jak i południowej; z k. prawdopodobnie wywodzą się współczesne rośliny szpilkowe; miały smukły, rozgałęziający się na dużej wysokości pień, z soczewkowatymi komorami powietrznymi, liście równowąskie lub lancetowate, sztywne i skórzaste, na ogół drobne, z rzadka osiągające długość 1 m, kotkowate kwiatostany męskie i żeńskie, zalążki o prymitywnej budowie (z dobrze wykształconą komorą pyłkową) przekształcające się w nasienie.
