nagozalążkowe
nagozalążkowe, Gymnospermae, nagonasienne, rośliny lądowe wytwarzające nie osłonięte → zalążki, które mogą być umieszczone na powierzchni liści lub na trzoneczkach tworzących szyszkowaty twór, nazywany → strobilem; ze względu na brak słupka (i owocu) nie osłonięte pozostają też nasiona (stąd nagonasienne); w cyklu życiowym n. pokoleniem dominującym jest sporofit, zwykle w postaci drzewa wykształcającego pień o silnym przyroście wtórnym na grubość; w ogromnej większości drewno zbudowane jest wyłącznie z cewek; w rozmnażaniu uczestniczą zróżnicowane zarodniki: makrospory tworzące się wewnątrz ośrodka zalążka (jedna rozwija się zwykle w wielokomórkowe przedrośle żeńskie, zwane też bielmem pierwotnym lub makrogametofitem) i mikrospory (inaczej ziarna pyłku); powstały w erze paleozoicznej, prawdopodobnie z prymitywnych dewońskich paproci różnozarodnikowych (→ archeopterysów); tworzą dwie podgromady w obrębie → roślin telomowych: n. wielkolistne – charakteryzujące się stosunkowo słabym przyrostem wtórnym na grubość i zazwyczaj wielkimi, przypominającymi paprocie liśćmi oraz n. drobnolistne – o wybitnym przyroście na grubość i stosunkowo drobnych, równowąskich (często szpilkowatych) liściach; razem z → okrytozalążkowymi tworzą grupę roślin zalążkowych, czyli nasiennych.
