benetyty
benetyty, Bennettitopsida, wymarła klasa z podgromady roślin → nagozalążkowych wielkolistnych; żyły w erze mezozoicznej (od środkowego triasu po dolną kredę), a szczególnie dużą rolę w → szacie roślinnej spełniały w okresie jurajskim; szczątki kopalne pochodzą z Ameryki Płn., Europy (także Polski) i Azji; miały nierozgałęzione, często bulwiasto zgrubiałe pnie oraz wielkie, pierzaste, rzadziej nie podzielone liście; morfologicznie przypominały sagowce, od których odróżniały się budową struktur rozrodczych – obupłciowych strobil; w nasionach b. powstawał jeden tylko zarodek o dwu liścieniach, co uznaje się za cechę ewolucyjnie zaawansowaną; powstały prawdopodobnie z paproci nasiennych, przyjmuje się, że z mezozoicznych b. powstały współcześnie występujące rośliny gniotowe.
