szkielet wewnętrzny
szkielet wewnętrzny, 1) szkielet jednokomórkowców i bezkręgowców znajdujący się wewnątrz organizmu; jako wytwór całego organizmu występuje u niektórych pierwotniaków; u wielokomórkowców może być produktem mezoglei lub tkanki łącznej mezodermalnej, złożony m.in. z substancji organicznej, np. sponginy; w jego skład może wchodzić chrząstka lub sole wapnia, strontu; u niektórych głowonogów sz. w. stanowi muszla wewnętrzna, u szkarłupni zaś wytwarzany przez skleroblasty, w postaci porowatych, lekkich, wapiennych płytek znajduje się w warstwie mezodermalnej; 2) szkielet kręgowców – twarda, wewnętrzna konstrukcja podtrzymująca i zachowująca kształt ciała, zabezpieczająca narządy wewnętrzne, tworząca powierzchnie do przyczepu mięśni, zbudowana z tkanki chrzęstnej i kostnej, a u bezczaszkowców i kręgoustych z tkanki łącznej włóknistej.