reguła Allena
reguła Allena, reguła ekogeograficzna głosząca, że gatunki zwierząt stałocieplnych żyjące w ciepłym klimacie mają większe wystające części ciała, np. dziób, małżowiny uszne, kończyny, ogon, niż pokrewne gatunki żyjące w klimacie chłodnym; zapobiega to stratom ciepła zwierząt występujących w strefach klimatycznych chłodnych, a ułatwia utratę ciepła u zwierząt narażonych na przegrzanie; zasada ta jest krytykowana, bowiem za bardziej istotne uważa się dziś inne adaptacje, np. behawioralne, obecność warstwy tłuszczowej, upierzenia, futra, które pozwalają uniknąć skutków skrajnych temperatur.
