psylofity
psylofity, termin do niedawna określający najprymitywniejsze, żyjące w okresie paleozoicznym rośliny lądowe, które ujmowano w randze podgromady (Psilophytina), należącej do gromady → roślin telomowych (Telomophyta); rośliny należące do p. zbudowane były najczęściej z bezlistnych pędów, zróżnicowanych na część płożącą się (prawdopodobnie podziemną) i wyrastający prostopadle do podłoża (ortotropowo) pęd nadziemny; u wielu form górna część pędu była widlasto rozgałęziona; na szczytach odgałęzień (terminalnie) umieszczone były zarodnie (pojedynczo lub zebrane w kłosokształtne zarodniostany), w zarodniach powstawały jednakowe mejospory; występowała u nich izomorficzna → przemiana pokoleń; obecnie wyróżnia się trzy podgromady: ryniofity (m.in. rodzaje rynia i hornea), trymerofity (m.in. rodzaj Psilophyton, od którego wywodzono nazwę p.) oraz zosterofilofity.
