osteoblasty
osteoblasty, komórki kościotwórcze, komórki powstające z → komórek osteogennych, wybitnie aktywne w czasie kształtowania kości, wydzielające → osseomukoid i mineralizujące go przez odkładanie jonów wapniowych i fosforanów (hydroksyapatytów); mają wtedy kształt sześcienny lub wieloboczny, zawierają dobrze rozwiniętą siateczkę endoplazmatyczną szorstką, wskazującą na aktywność wydzielniczą; po zakończeniu wytwarzania osseomukoidu o. przechodzą w stan spoczynku i przekształcają się w spłaszczone, wrzecionowate komórki przylegające do nieaktywnej powierzchni kości (tworząc warstwę kambialną kości) lub, zamknięte wewnątrz zmineralizowanej kości w obrębie jamek kostnych, stają się → osteocytami; o. mogą się uaktywniać w odpowiedzi na sygnały fizjologiczne, np. w sytuacjach wymagających naprawy lub przemodelowania kości po jej złamaniu lub uszkodzeniu.