odruch poszukiwania
odruch poszukiwania, ruchy poszukiwawcze, etol. u noworodków ssaków (w tym także ludzkich) wahadłowe ruchy głowy, spontaniczne lub na skutek zadziałania bodźca dotykowego w okolicy ust; ustają, gdy noworodek natrafi na brodawkę sutka, do której może się przyssać; w ciągu kilku dni po urodzeniu r. p. stają się w coraz większym stopniu ukierunkowane – bezpośrednio w stronę sutków.
