mocznik
mocznik, karbamid, CO(NH2)2, produkt końcowy przemiany białek, syntetyzowany w → cyklu mocznikowym z dwóch cząsteczek amoniaku (pochodzącego z deaminacji aminokwasów) i jednej cząsteczki dwutlenku węgla, wydalany z moczem i potem przez organizmy ureoteliczne; m. jest pierwszym związkiem organicznym otrzymanym syntetycznie (Wöhler, 1828); stosowany jako nawóz sztuczny i surowiec do wyrobu żywic mocznikowych oraz w przemyśle farmaceutycznym.
