mechanoreceptory
mechanoreceptory, → narządy zmysłów pobudzane przez bodźce mechaniczne, związane z czuciem dotyku, ucisku, ruchu, rozciągania, a także dźwięku i równowagi; budowane są przez komórki zmysłowe lub zakończenia włókien nerwowych o prostej lub skomplikowanej strukturze, wrażliwe na bodźce bezpośrednie (kontaktoreceptory) lub pośrednie (telereceptory); rozmieszczone są w powłokach ciała (skóra, tkanka podskórna), również w stawach i mięśniach (proprioreceptory, → kinestezja) albo też w obrębie specjalnych narządów (→ narządy słuchu); molekularną podstawę funkcjonowania m. tworzą błonowe → kanały jonowe bramkowane w sposób mechaniczny, tzn. zmieniające przepuszczalność błony dla jonów pod wpływem bodźców mechanicznych odkształcających błonę albo poruszających ściśle związane z błoną wici lub rzęski.
