konstytucja
konstytucja, antr. zespół determinowanych genetycznie, a ukształtowanych pod wpływem środowiska, morfologicznych, fizjologicznych i psychicznych cech człowieka, wzajemnie od siebie zależnych; definicja ta pokrywałaby się z definicją → fenotypu, gdyby nie to, że akcentuje zależność psychiki i morfologii; pojęcie k. ukształtowało się w XIX w. jako wyraz przekonania (wywodzącego się ze starożytności) o związku między budową i składem ciała a temperamentem, a nawet szerzej – osobowością człowieka; obecnie termin ten, jeśli jest używany, to w znaczeniu fenotypu ( → typy konstytucjonalne).
