imprinting
imprinting, 1) etol. wpojenie, wdrukowanie (pojęcie wprowadzone przez K. Lorenza); szczególny sposób uczenia się u wyższych kręgowców; i. następuje tylko w ciągu gatunkowo specyficznego, na ogół krótkiego okresu zwiększonej wrażliwości osobniczej, zazwyczaj (choć nie wyłącznie) we wczesnej fazie życia (np. u kacząt między 13 i 16 godziną po wykluciu); w drodze i. zwierzę trwale nabywa umiejętności rozpoznawania i właściwego reagowania na najważniejsze dla przetrwania bodźce środowiskowe (np. wygląd obiektów przyjaznych i niebezpiecznych); 2) → piętno rodzicielskie.
