hipoosmia
hipoosmia, stan wartości osmotycznej płynów ustrojowych niższej od wartości osmotycznej środowiska występowania organizmu lub komórek, wynikający ze zmniejszenia stężenia jonów lub substancji osmotycznie czynnych we krwi lub hemolimfie (bądź we wnętrzu komórki) poniżej zwykłego poziomu, w następstwie nadmiernej utraty soli lub nadmiernego obciążenia organizmu (komórki) wodą, albo też mechanizm utrzymywania tego stanu (hiporegulacja); jest charakterystyczna dla morskich ryb kostnoszkieletowych, gadów, ptaków i ssaków, u których wartość osmotyczna płynów ustrojowych jest niższa niż wartość osmotyczna wody morskiej (patrz też → hiperosmia, → izoosmia).