gen
gen, w ujęciu historycznym jednostka dziedziczenia zajmująca określoną pozycję w chromosomie, nie dająca się podzielić w wyniku → crossing over, oraz najmniejsza jednostka podlegająca mutacji, warunkująca wystąpienie określonej cechy fenotypowej; aktualnie g. określany jest jako odcinek DNA będący jednostką funkcji → cistron, zawierającą informację genetyczną, zakodowaną w formie liniowej sekwencji nukleotydów przepisywanej w procesie transkrypcji na RNA; w zależności od pełnionej funkcji wyróżnia się trzy klasy genów: 1) g. strukturalne, transkrybowane na mRNA i dalej na sekwencje aminokwasów w cząsteczce białka; 2) g., których informacja przepisywana jest na inne rodzaje RNA, przede wszystkim na tRNA i rRNA, nie biorące bezpośredniego udziału w syntezie białka, ale przy niej niezbędne; 3) g. regulatory, nie transkrybowane, które zawiadują regulacją transkrypcji; większość genów u organizmów eukariotycznych ma strukturę nieciągłą i składa się z odcinków kodujących, które są transkrybowane (→ eksony) i odcinków nie kodujących (→ introny); poszczególne g. mogą ulegać mutacji dając różne → allele; nowe allele g. mogą także powstawać przez wewnątrzgenowy crossing over.
